Gorączka Oropouche to druga, najczęstsza choroba arbowirusowa obszaru brazylijskiej Amazonii. Dotychczasową liczbę przypadków w historii ocenia się na około 500 tysięcy.
Gorączka Oropouche wywoływana jest przez buniawirusy OROV z rodzaju Orthobunyavirus. Opisano kilka genotypów wirusa. Wektorami, przenoszącymi OROV na ludzi, są krwiopijne muchówki Culicoides paraensis.
Wirus został po raz pierwszy stwierdzony u gorączkujących robotników leśnych na Trynidadzie w roku 1955. W Brazylii wirus wyizolowany został od leniwca trójpalczastego w 1960, a w 1961 odnotowano w tym kraju pierwszą epidemię. Przez 20 lat gorączka Oropouche występowała jedynie w stanie Pará, głównie w Belém i okolicach. Z czasem wirus był wykrywany w innych stanach brazylijskich: Amazonas, Amapá, Acre, Rondônia, Tocantins i Maranhão. Choroba występuje także w Panamie i Peru.
Do objawów gorączki Oropouche zalicza się bóle głowy, dreszcze, bóle mięśni i stawów, jadłowstręt, wymioty, czasem cechy zapalenia opon mózgowo-rdzeniowych. Choroba kończy się zwykle pełnym wyzdrowieniem. Niestety, ale jeszcze nie opracowano szczepionki.
