Wirus zapalenia wątroby typu B jest otoczkowym wirusem DNA z rodziny Hepadnaviridae, hepatotropowy i limfotropowy, który powoduje wirusowe zapalenie wątroby typu B, zidentyfikowane przez Barucha Samuela Blumberga w 1967 roku.
HBV ma średnicę 42 nm. Posiada on zewnętrzną lipoproteinową otoczkę o grubości 7 nm . Na powierzchni osłonki znajduje się HBsAg, odpowiedzialny za silną immunogenność wirusa.
Wewnętrzny rdzeń wirusa zbudowany jest z antygenu HBc. Ważnym elementem modyfikującym odpowiedź immunologiczną gospodarza jest HBeAg, który nie jest częścią składową wirusa. Powstaje on podczas translacji RNA kodującego regiony HBcAg. Zostaje następnie skrócony na karboksylowym końcu łańcucha i uwolniony z komórki.
Wewnętrzny rdzeń wirusa zbudowany jest z antygenu HBc. Ważnym elementem modyfikującym odpowiedź immunologiczną gospodarza jest HBeAg, który nie jest częścią składową wirusa. Powstaje on podczas translacji RNA kodującego regiony HBcAg. Zostaje następnie skrócony na karboksylowym końcu łańcucha i uwolniony z komórki.
