Strony

środa, 26 lutego 2014

WIRUSOWE ZAPALENIE WĄTROBY TYPU G

HGV (ang. Hepatitis G Virus) jest jednoniciowym wirusem RNA, z rodziny Flaviviridae, o budowie genomu zbliżonej do wirusa HCV. Pierwsze nazewnictwo wirusa HGV swoją historią sięga do roku 1967, kiedy to wykazano prawdopodobieństwo obecności wirusa na podstawie szczegółowych badań na pacjencie w Chicago, u którego wystąpiły potransfuzyjne oznaki zapalenia wątroby. Domyślano się, że powodował je wirus nie-A, nie-B i nazwano go od inicjałów pacjenta GB. Dopiero w połowie lat 90. zbadano tego wirusa bliżej.
W połowie lat 90. prowadzono także badania nad odkrytymi wirusami GBV-A i GBV-B. W końcu uznano, że te wirusy, czyli HGV, GBV-A, GBV-C (także HCV), są różnymi wirusami, które są ze sobą spokrewnione. Jednak wirusy GBV-A i GBV-B nie powodują wirusowego zapalenia wątroby, z kolei tylko 25% zakażonych wirusem HGV ma we krwi przeciwciała, co utrudnia zdiagnozowanie zakażenia. 
Droga transmisji tego wirusa jest podobna do tej, jaką ma HCV. Czas inkubacji wynosi 4-12 tygodni, jednak wirus ten prawdopodobnie nie wywołuje żadnych objawów chorobowych, a jego prawdopodobne sprzyjanie piorunującemu zapaleniu wątroby, przy nadkażeniu, jest nadal sporne.