Jaagsiekte jest przewlekłą, zakaźną choroba płuc u owiec i kóz. Została opisana po raz pierwszy w 1865 roku. Nazwa pochodzi z języka afrikaans i oznacza mniej więcej tyle, co "choroba zdyszanych [owiec]", ponieważ chore zwierzęta cierpią na niewydolność oddechową i sprawiają wrażenie wyczerpanych po dużym wysiłku. Inna nazwa choroby to owczy gruczolakorak płuc. W schyłkowym okresie choroby, zwierzęta wydzielają pienisty płyn przez nozdrza, o którym sądzi się, że odpowiada za poziome przekazywanie czynnika zakaźnego choroby. W obrazie sekcyjnym płuca padłych zwierząt są wypełnione rozsianymi guzami. Niektóre z nich są ledwo dostrzegalnymi guzkami, podczas gdy inne mogą zajmować nawet połowę płata. Czynnikiem etiologicznym choroby jest retrowirus JSRV (Jaagsiekte Sheep Retrovirus), odpowiadający za złośliwą transformację komórek nabłonka oskrzeli w komórki rakowe. Konkretniej, komórkami atakowanymi przez wirusa są pneumocyty typu II i komórki Clary. OPA niedawno została wybrana na model zwierzęcy nowotworów płuc u ludzi. Jest często spotykana u owiec w Wielkiej Brytanii i Południowej Afryce.
Okres inkubacji wirusa jest stosunkowo długi; choroba nie dotyczy owiec młodszych niż 2 lata. Objawami jaagsiekte są: utrata wagi, brak łaknienia, niewydolność oddechowa przejawiająca się brzusznym torem oddychania i głośnymi dźwiękami towarzyszącymi oddechom. Choroba jest śmiertelna.
